کشف ردپای یک سیاه چاله منحصربه فرد در داده های تلسکوپ فضایی هابل
گردو دانلود: پژوهشگران هنگام بررسی داده های «تلسکوپ فضایی هابل»، دنباله ای از ستارگان را دیدند که در پی یک سیاه چاله حرکت می کنند.
به گزارش گردو دانلود به نقل از ایسنا و به نقل از دیجیتال ترندز، سیاه چاله ها ممکنست به عنوان هیولاهای ترسناکی شهرت داشته باشند که هر چیزی را که با آنها در تماس قرار می گیرد، می بلعند اما آنها می توانند نیرویی برای خلقت نیز باشند و به شکل گیری ستاره های جدید کمک کنند. پژوهشگران بتازگی با بهره گیری از داده های «تلسکوپ فضایی هابل»(HST)، دنباله ای بزرگ و غیرمنتظره از ستارگان را مشاهده کرده اند که در پی یک سیاه چاله سرکش شکل درحال شکل گیری هستند.
بااینکه بیشتر سیاه چاله های بسیار بزرگ موسوم به سیاه چاله های کلان جرم، در مرکز کهکشان ها قرار دارند اما گاهی اوقات این پدیده های شگفت آور را می توان به تنهایی در اعماق فضا پیدا کرد. این نمونه در مورد سیاه چاله تازه کشف شده با جرم ۲۰ میلیون خورشید صدق می کند که با سرعت فوق العاده ای در آسمان می چرخد. تولد این سیاه چاله احتمالاً با ادغام دو کهکشان شروع شد که هر کدام دارای سیاه چاله های بزرگ خود بودند و یک سیستم دوتایی را تشکیل دادند. سپس، کهکشان سوم نزدیک شد و در هرج ومرج ناشی از ادغام سه سیاه چاله، یکی از آنها بیرون انداخته و به فضا فرستاده شد. این روند آن قدر سریع بود که اگر در منظومه شمسی ما رخ می داد، در ۱۴ دقیقه از زمین به ماه می رسید.
سیاه چاله از آن زمان درحال سفر کردن در فضا است و الان گروهی از ستارگان با سن حیرت آور۲۰۰ هزار سال نوری بدنبال آن دیده می شوند. بنظر می رسد این اثر بدین سبب رخ داده باشد که سیاه چاله درحال برخورد به ابرهای گازی است و دنباله ای از گاز گرم را به جا می گذارد و محیطی دنج را برای تشکیل ستاره ها به وجود می آورد.
«پیتر ون داکوم»(Pieter van Dokkum)، پژوهشگر «دانشگاه ییل»(Yale University) اظهار داشت: ما باور داریم که در ورای این سیاه چاله، یک رد پا را می بینیم که برای ایجاد آن، گاز سرد می شود و می تواند ستاره ها را تشکیل دهد. بنابراین، ما به شکل گیری ستاره ای نگاه می نماییم که بدنبال سیاه چاله حرکت می کند. آنچه ما می بینیم، نتایج آنست. مانند رد پشت یک کشتی، ما دنباله پشت سیاه چاله را می بینیم.
این اولین باری است که چنین پدیده ای دیده می شود و زمانی که پژوهشگران درحال بررسی تصاویر هابل بودند، آنرا بطور تصادفی دیدند. ون داکوم اظهار داشت: این یک شانس است که ما بطور تصادفی با آن روبه رو شدیم. من درحال اسکن کردن تصویر هابل بودم که متوجه شدم ما یک خط کوچک داریم و بلافاصله فکر کردم یک پرتو کیهانی به آشکارساز دوربین برخورد کرده و یک اختلال تصویربرداری خطی به وجود آورده است. وقتی پرتوهای کیهانی را حذف کردیم، متوجه شدیم که خط هنوز آنجاست. آن خط شبیه چیزی که قبلا دیده بودیم نبود.
این پژوهش، در «The Astrophysical Journal Letters» به چاپ رسید.
منبع: گردو دانلود
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب