كاربرد جدید هوش مصنوعی
با هوش مصنوعی مرده ها را زنده کنید!
به گزارش گردو دانلود، ظهور و توسعه‌ی فناوری هوش مصنوعی سبب شده تا خیلی از افراد بتوانند به فکر ممکن کردن ایده ها و آرزوهای متفاوتی که تا پیش از این ناممکن به نظر می رسیدند بیفتند. زنده کردن مردگان و برقراری ارتباط با آنها، از دیرباز یکی از آرزوهای بلندپروازانه ی انسان ها بوده و حالا با توسعه‌ی فناوری های مبتنی بر هوش مصنوعی مولد، این آرزوی دور از دسترس کم کم دارد شکل حقیقت به خود می گیرد.
ایسناپلاس: امروزه همه ی ما زمان زیادی را صرف استفاده از شبکه های اجتماعی و به اشتراک گذاشتن افکار یا تصاویرمان می نماییم. علاوه بر این، به خیلی از مواردی که دیگران به اشتراک می گذارند هم واکنش نشان می دهیم؛ پست هایی که می پسندیم را لایک می نماییم و برای پست های دیگران کامنت می گذاریم یا حتی آنها را بازنشر می نماییم. این رفتارها یا به عبارت صحیح تر، ردپای دیجیتالی ما اگر رصد و جمع آوری و پردازش شود، اطلاعات زیادی را درمورد شخصیت حقیقی مان یا حداقل کسی که وانمود می نماییم هستیم را نشان داده است. کارشناسان هوش مصنوعی معتقدند که این ردپای دیجیتالی، حدودا برای ساخت یک نسخه کپی از ما که بعد از درگذشتنمان بتواند با دوستان و عزیزانمان چت کند و ارتباط داشته باشد کافی است.
آیا هوش مصنوعی می تواند به روند عزاداری بازماندگان کمک کند؟
کارشناسان فناوری و درمانگران غم و اندوه درحال بحث در مورد این ایده هستند که آیا فناوری و مشخصا هوش مصنوعی می تواند به غم و اندوه از دست دادن افراد کمک نماید یا خیر. کارشناسان فناوری معتقدند که طراحی یک کپی دیجیتالی از کسی که از دنیا رفته با شبیه سازی صدا و تصویر آنها می تواند در پذیرش بهتر مرگ برای اطرافیانش کمک نماید و این فناوری بزودی در دسترس عموم قرار خواهد گرفت. این پیشنهاد کارشناسان فناوری سبب بحث های زیادی در توییتر شده است.
مبحث این بحث ها از آن جا آغاز شد که پراتیک دسای، کارشناس ارشد هوش مصنوعی مستقر در آمریکا، ۸ آوریل در توییتی نوشت: «از این پس به صورت منظم آغاز به ضبط صدای والدین، بزرگترها و عزیزان خود کنید. با جمع آوری داده های متنی، صوتی و ویدیویی کافی، احتمال ۱۰۰ درصد وجود دارد که آنها بعد از ترک بدن فیزیکی شان برای همیشه بتوانند با شما زندگی کنند. حتی تا پایان سال جاری امکان دارد این امکان فراهم گردد.»
این پست توییتری از زمان انتشار تابحال ۱۱.۶ میلیون بار بازدید داشته و حدودا هفت هزار بار بازنشر شده است.
بعد از ارسال این توییت که جنجال زیادی به پا کرد و انتقاد خیلی از کاربران را به دنبال داشت، خیلی از کاربران اظهارنظر این کارشناس هوش مصنوعی را ایده ای مشابه به فیلمهای آخرالزمانی دانستند و برخی دیگر از کاربران معتقد بودند که ایده ی شبیه سازی حیات مردگان، غیراخلاقی یا ناسالم برای سلامت ذهن بازماندگان است.
برخی دیگر از کاربران هم این ایده ی دسای را شبیه به داستان یکی از قسمت های سریال معروف آینه ی سیاه (Black mirror) دانستند. یکی از کاراکترهای این قسمت از سریال آینه ی سیاه، بعد از مرگ نامزدش با کمک گرفتن از فناوری هوش مصنوعی، با او ارتباط برقرار می کند و با نامزد زنده شده اش زندگی می کند.
دسای بعدا در پاسخ به این انتقادات نوشت که «آن قسمت از سریال آیینه سیاه را تماشا کردم. هم اکنون متوجه شدم که تصمیم ارتباط داشتن با از دست رفتنگان یک مساله ی کاملا شخصی است و من صمیمانه عذرخواهی می کنم که احساسات شما را جریحه دار کردم.»
به تازگی با عنایت به پیشرفت های فراوان هوش مصنوعی و محبوب شدن چت بات هایی مانند ChatGPT، کاربران ضمن استفاده از آنها و حیرت از پیشرفت های روز افزون پلت فرم های مبتنی بر هوش مصنوعی، با خطرات بالقوه ی توسعه‌ی بدون حد و مرز این فناوری هم آشنا شده اند. کارشناسان فناوری هم نظرات متفاوتی نسبت به قبل پیدا کرده اند و مبحث ساخت کپی دیجیتالی از افراد بعد از مرگ مورد تردید آنها قرار گرفته است.
آیا امکان دارد که افراد بعد از مرگ بتوانند به کمک هوش مصنوعی به زندگی ادامه دهند؟
ریچارد خوری، رئیس انجمن هوش مصنوعی کانادا (CAIAC) اعتقاد دارد که با استفاده از فناوری هوش مصنوعی به صورت بالقوه میتوان یک کپی دیجیتالی از افراد درگذشته ایجاد کرد و با آنها ارتباط برقرار کرد اما این کپی های دیجیتالی از افراد درگذشته، نمی توانند کاملا آدم از دنیا رفته را زنده کنند.
خوری می گوید «در حال حاضر می توانیم با جمع آوری اطلاعات شخصی مانند تصویر، صدا، نمونه ی ویدیو و همینطور ردپای دیجیتالی افراد در شبکه های اجتماعی، یک کپی دیجیتالی از فرد درگذشته را بازسازی نماییم اما این کپی ساخته شده کافی نیست. ما قسمت های مهمی از هویت فرد متوفی مانند حافظه، ایده های شخصی، نحوه ی نگرش و شخصیت افراد را نمی توانیم بازسازی نماییم.»
هم اکنون باوجود پیشرفت های خیره کننده ی هوش مصنوعی، کارآمدترین چت بات های ساخته شده مبتنی بر این فناوری هم برای پاسخ دادن به سوالات کاربران، داده های جمع آوری شده از اینترنت را عرضه می کنند و نمی توانند تفاوتی بین حقیقت و دروغ یا شایعات قائل شوند. این مساله نگرانی های زیادی را درمورد پتانسیل بالقوه این فناوری در گسترش و انتشار اطلاعات غلط یا (Misinformation) بوجود آورده است.
ریچارد خوری در ادامه می گوید «با توجه به ساختار هوش مصنوعی که قادر به تفکر نیست، از انسان آموزش می بیند و اطلاعاتش را هم از اینترنت گردآوری می کند، بازسازی هویت کامل انسانی که شامل احساسات منحصر به فرد و خاطرات و عواطف پیچیده و منحصربه فرد است حدودا ناممکن است.»
باوجود مشکلات در ارتباط با مستندسازی تمام لحظات زندگی یک فرد برای آنکه بتوان با هوش مصنوعی او را به شکلی زنده کرد، مشکلات دیگری هم وجود دارند.
خوری در این مورد می گوید «برای آنکه بتوانیم یک فرد مرده را با هوش مصنوعی زنده نماییم باید تک تک مواردی که وی در طول حیاتش زندگی کرده را مستند نماییم و اطلاعات آنرا داشته باشیم تا هوش مصنوعی بتواند به صورت دقیق آنها را شبیه سازی کند.» خوری می گوید «در صورت قادر بودن به انجام چنین کاری، یکی از چالش های ما اینست که «آنچه ما از زندگی افراد در اختیار داریم که گردآوری و مستند نماییم با چیزی انسان ها واقعا هستند بسیار متفاوت می باشد.»
خوری می گوید «خاطرات از اتفاقات مختلف بعد از گذشت چند سال شکل مبهمی به خود می گیرند. مغز انسان طوری طراحی شده که خاطراتش از اتفاق های مختلف را نسبت به احساساتی که به آن اتفاق داشته به یاد می آورد. خاطرات ما از موضوعات مختلف لزوما با حقیقت آن واقعه منطبق نیست. بنابراین هوش مصنوعی نمی تواند به صورت درست و صحیح یک نسخه کپی شده از یک فرد مرده بسازد.»
ازاین رو هوش مصنوعی به تنهایی نمی تواند فکر کند. ساختارش برپایه ورودی اطلاعات از اینترنت است. از انسان آموزش می بیند و اگر هم بتواند یک کپی دیجیتالی از یک فرد مرده بسازد، آن کپی صرفاً یک نسخه سطحی با پاسخ ها و اطلاعات سطحی خواهد بود.
توسعه ی ربات های عزاداری در چین ظهور و توسعه‌ی ابزارهای مبتنی بر هوش مصنوعی مولد در چین، عده ای را به فکر زنده کردن عزیزان از دست رفته خود انداخته است. این توسعه دهندگان، اطلاعاتی مانند تصاویر، ویدئوها و صداهایی از فرد متوفی را جمع آوری می کنند و با عرضه ی آنها به یک سیستم مبتنی بر هوش مصنوعی، ربات هایی می سازند که می تواند رفتار فرد متوفی را شبیه سازی کند.
برای نمونه یک مهندس نرم افزار جوان چینی به نام یو جیالین اخیرا یکی از این ربات های عزاداری را برای پیدا کردن فرصت خداحافظی با پدربزرگش که یک دهه قبل از دنیا رفته توسعه داده است.
ایده ی ساخت این ربات عزاداری در سال ۲۰۲۰ به فکر یو جیالین خطور کرد. او به مقاله ای با مبحث همگام سازی حرکات لب با صدای ضبط شده برخورد کرد و بعد از خواندن آن مقاله به یاد پدربزرگش افتاد که یک دهه پیش درگذشته بود و این سوال را از خودش پرسید که «آیا می توانم پدربزرگم را با استفاده از این تکنولوژی باردیگر ببینم؟»
یو جیالین
منبع: گردو دانلود
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب