محققان هشدار دادند
در مصرف داروهای مسكن احتیاط كنید
خراسان رضوی وقتی افراد در بیمارستان بستری می شوند، احیانا به عوارض جانبی داروهای تجویز شده فکر نمی کنند فقط می خواهند بهبود یابند و احساس بهتری داشته باشند. متاسفانه نتایج تحقیق جدید نشان داد، حتی مسکن های معمول می توانند سبب صدمه کبدی در بیماران بستری شده در بیمارستان شوند.
به نقل از نیوز، داروهایی مانند آسپیرین، ایبوپروفن و ناپروکسن به گروه معروف به داروهای ضدالتهاب غیر استروئیدی (NSAID) تعلق دارند. محققان چین اخطار دادند، پزشکان و بیماران باید از خطرات مصرف مسکن ها آگاه باشند.
دکتر دای هنگ گوو از بیمارستان عمومی چین در پکن اظهار داشت: «نتایج تحقیقات ما نشان داد که میزان بروز صدمه های کبدی ناشی از داروهای مسکن در بیماران بیمارستانی ۱۳ برابر بیشتر از جمعیت عمومی است. در واقع بروز صدمه کبدی برای خیلی از داروها به شکل جدی دست کم گرفته شده است.»
بیماران مبتلا به کلسترول بالا، بیماری های قلبی عروقی، بیماری کبدی و بیماران با سابقه جراحی بیشتر از دیگران در معرض خطر قرار دارند. این یافته ها از تجزیه وتحلیل سوابق بیمارستان در ۱۵۶ هزار و ۵۷۰ نفر حاصل شده است. محققان ۴۹۹ مورد صدمه های کبدی ناشی از دارو (DILI) را شناسایی نمودند که میزان بروز آن ۰.۳۲ درصد است.
نتایج نشان می دهد، داروهای ضدعفونت و داروهای سرطانی هم می توانند سبب DILI شوند. به نظر می آید، بزرگ ترین تهدید ووریکونازول، داروی ضد قارچ باشد.
دکتر گوو اضافه کرد: «ما مطالعه دنیای واقعی در ارتباط با DILI را با کمک فناوری اطلاعات انجام داده ایم تا مرجع دقیق تری جهت استفاده بی خطر و منطقی از داروها عرضه دهیم.»
آنتی بیوتیک های رایج هم خطراتی ایجاد می کنند
آنتی بیوتیک ها مانند سفالوسپورین ها متداول ترین طبقه بندی دارویی هستند که سبب صدمه کبدی می شوند. سفتریاکسون متداول ترین این موارد در اروپا و آمریکاست.
دکتر گوو توضیح می دهد: «در واقع، سایر سفالوسپورین ها صدمه کبدی کمتری نسبت به سفتریاکسون دارند و نتایج تحقیقات ما هم این مورد را تایید کرده است. تنها تفاوت در سفوپرازون بود که بالاترین رتبه را دارد. سفوپرازون در غرب کمتر مورد استفاده قرار می گیرد اما در چین کاربرد بالایی دارد و دارویی است که بیشترین صدمه کبدی را در این مطالعه بوجود آورده است.»
محققان تاکید کردند: ووریکونازول می تواند سبب صدمه حاد کبدی ناشی از دارو از نظر بالینی شود و بیشترین میزان ۱.۳۳ درصد را در مطالعه داشته است.
وی افزود: «تشخیص DILI مستلزم در نظر گرفتن چندین عامل است. استفاده منطقی از غربالگری سیستماتیک و شناسایی دستی می تواند کارایی را بهبود بخشد. بیماران DILI مدت طولانی در بیمارستان بستری، شیوع کم و مرگ ومیر بالا دارند.»
گوو نتیجه گیری می کند: «ویژگی های DILI داروهای مختلف بسیار متفاوت بود. بیماران با کلسترول بالا، بیماری های قلبی عروقی، بیماران با مشکلات کبدی و بیماران با سابقه جراحی در معرض خطر بیشتری از DILI هستند و باید تحت نظارت دقیق قرار گیرند.»
نتایج این تحقیق در نشریه British Clinical Pharmacology منتشرشده است.
منبع: گردو دانلود
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب